Bu ilk buluşma ve bundan sonraki her Geyik koşusu'nda buraya en kısa sürede tekrar gelip antrenman yapacağımı,ayda 1kez gelip antrenman yapacağımı,15günde bir buraya gelip antrenman yapacağımı veya bunlar gibi türlü türlü sözler vermiştim kendime.Ama hiç birinde düşündüklerim gerçekleşmedi.Belgrad ormanı patikalarıyla buluşmam hep bir sonraki Geyik koşusu'na kadar sarktı.
31 Mart sabahı Geyik koşusu 28k yarış için Belgrad ormanına geldiğimde yine aynı şeyleri düşünüyordum.Ocak ayındaki yarıştan beri neredeyse her haftasonu ormana gelip patikalarda koşmayı istemiş ama yine biraz zamansızlık,biraz tembellik ve biraz da havalardan bi türlü gelip de patikalarda uzun antrenman yapamamıştık.Bu bağlamda Geyik parkurundaki yokuşlar yine benden intikamını alacaktı,farkındaydım:)
Yarışa her zamanki gibi mesafe,patika koşularının zorluğu ve yokuşlar itibariyle temkinli başlayıp öncelikli olarak yarışı bitirmeyi hedefleyecektim.(keşke bunu maratonlarda da uygulayabilsem:) bknz : Roma maratonu
28k yarışın startında organizasyon koşucuları tempolarına göre ayırmak istemiş ve bu koşucuların da yardımıyla güzel bir şekilde de uygulandı.Ben böyle bir durumda kendimden bekleneni yaptım ve en arkalara yakın bir yerde yarışın başlaması için yerimi aldım.
Yarış başlar başlamaz ilk dikkatimi çeken Ocak ayındaki yarışa göre parkurun daha koşulabilir olduğuydu.Böyle bir değişiklikte performansımın ne tepki vereceği yarışın başından itibaren kafamı kurcalamaya başladı.Daha hızlı koşacağımı az çok tahmin ediyordum ama belli bir zaman dilimi biçemiyordum.
Çok yüksek olmayan bir tempoyla ilk turu bitirdim.İlk turda aklımda kalan tek olay 10.km'deki yokuşta tabiri caizse sürünerek çıkarken arkadan duyduğum,
-''Bi dakka,bi dakka,bi dakka'' sesiydi.
Arkamı dönüp bakmamla yanımdan uçarak geçen uzaylıyı görmem bir oldu.Geçti,gitti ve gözden kayboldu.Hepsi 4-5 sn içinde oldu.
Daha sonra düşündüğümde bu kişinin 14k yarışında 1.'liğe giden yarışmacı olduğunu anladım.14k bizden yarım saat sonra başladıysa ve 14k birincisi beni ben yarışa başladıktan 59 dk sonra yakaladıysa 14k'da ciddi bir parkur rekoru geleceğini anladım.
İlk turu 1:34:00 ile bitirdim ve istasyonda 2-3 dk mola verip 2.tura başladım.Bu tarz uzun yarışlarda,özellikle patikadaki uzun yarışlarda ilk bölümde ne kadar yavaş gidersem gideyim,yarışın ikinci yarısında yavaşlıyorum.
Bunun nedenleri,
1)Fiziksel olarak bu tür parkurlarda bu mesafelere alışık ve hazır değilim
2)Vücuttaki rezerv tükeniyor(yeme-içme eksikliği)
3)Tempom yüksek
Bu seçenekler arasında ihtimalin en yüksek olduğu seçenek bence fiziksel olarak bu tür parkurlara hazır olmamam.
Bu bağlamda 2. turda daha sık yürüme molalarıyla ilk tura göre tam 16 dk kaybettim ve 1:50:00'de bitirebildim.Toplam süre 3:24 oldu.Tabi Ocak'taki yarışa göre neredeyse 30 dk. sürem gelişmiş:) Başlangıçta çılgınca bir gelişim gibi gözükse de bu gelişimin %95'i çamurun azlığından kaynaklandı.
Geyik koşusu garmin datam
Kişisel olarak katıldığım yarışlarda elimden geldiğince süre olarak hedef belirlememeye çalışıyor,sadece kendi derecemi az da olsa geliştirmeye çabalıyorum ama bir sonraki Geyik koşusu 28k'da kendime 3:00:00 hedefi koymak,bunu bir sonraki yarışta yapamasam da bir sonrakinde yapmak istiyorum.Bunun için bolca Geyik parkurunda antrenman yapmam gerek..Orada yapabileceğim antrenmanlar sonucu yarış öncesi hedefin gerçekleşme ihtimali daha bir netleşecek..
Bu arada 10.km de yanımızdan geçen yarışmacı gerçekten de parkuru 57 dakika gibi bir sürede bitirerek 14k parkur rekorunu ciddi anlamda geliştirmiş:)
Bu yarıştan sonra İznik için 2 haftasonu kalıyor.Bu seneki ana hedefim İznik Ultramaraton'unda 80k'lik parkuru cut-off'a takılmadan bitirebilmek.O yüzden bu yarış aynı zamanda çok güzel bir antrenman oldu.Şimdi İznik için biraz daha antrenman ve taper..Heyecan dorukta:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder